Auteur: Rosalie Overing | Leestijd: 4 minuten
Toegelaten worden tot een theatervakopleiding is de grote droom van veel musicaltalenten. Voor de gelukkigen die hierin slagen, breekt een prachtige periode aan. Je bent elke dag bezig met datgene wat je het liefste doet, je krijgt de ruimte om je te ontwikkelen en in je tweede en derde jaar wil iedereen je maar al te graag als stagiair in hun voorstellingen hebben – want voordelig. Kortom: the sky is de limit. Maar dan ben je plotseling afgestudeerd en is het bye bye veilige haven en hallo moordende concurrentie. Hoe vind je als kersverse musicalartiest je weg in de ‘echte’ wereld? En in hoeverre heb je zelf in de hand hoe deze route zal verlopen? Drie net afgestudeerde talenten vertellen over deze kwestie.
Dansspektakels en meer diversiteit
Een van hen is Dorith Creebsburg, wiens carrière meteen na haar afstuderen aan Lucia Marthas Institute for Performing Arts in een stroomversnelling raakte. Afgelopen februari deed zij – tijdens het laatste jaar van haar opleiding – auditie voor TINA – De Tina Turner Musical. Inmiddels heeft ze haar eerste voorstellingen in de ensemblerol van Ikette achter de rug. En dat niet alleen: ze werd bovendien aangenomen als ‘Cover Tina’ en bevindt zich nu midden in het repetitieproces voor deze veeleisende hoofdrol. Dorith: “Bij de auditie dacht ik al: dit wordt mijn show, en zo voelt het nu nog steeds. Ik maak deel uit van een ensemble waarin je echt wordt gezien en ben heel dankbaar om te mogen repeteren voor de rol van Tina Turner. Al vind ik het stiekem ook heel spannend, omdat het een moeilijke rol is en dit mijn eerste baan.”
Meer opties
Deel uitmaken van grote, uitbundige producties als TINA – De Tina Turner Musical is altijd Doriths ambitie geweest: “Ik hou gewoon heel erg van dansspektakels en jukeboxmusicals*, en speel het liefst grote shows.” Daarvan mogen er volgens haar in Nederland dan ook veel meer op de planken worden gebracht: “Zoals in New York, Londen of Duitsland. Daar spelen heel veel grote producties tegelijkertijd. Ik denk dat het voor het Nederlandse musicalpubliek leuk zou zijn om meer opties op hetzelfde moment te hebben.”
* Een jukeboxmusical is een musical waarbij het grootste deel van de nummers reeds bestaande – en vaak bekende – pop- en rocknummers zijn. Meestal van één bepaalde groep of zanger.
Daarnaast hoopt ze in de toekomst meer diversiteit op de Nederlandse podia te zien. Dorith: “Ik sta nu in een productie waarin er veel behoefte is aan donkere vrouwen, maar dat is niet vanzelfsprekend. De afgelopen jaren heb ik bijvoorbeeld niet altijd het gevoel gehad dat ik mezelf terugzag op het toneel, waardoor ik zelfs een tijdje heb gedacht dat er voor mij geen plaats zou zijn in het musicalvak. Meer diversiteit op het podium kan ervoor zorgen dat meer mensen in de zaal het gevoel krijgen dat er ook voor hen een plekje is. Ik wil hier graag een bijdrage aan leveren in de toekomst, al is het nu voor mij nog even het belangrijkste om aan mezelf te bewijzen dat ik het kan.”
Originele producties met maatschappelijk nut
Waar Dorith haar hart heeft verloren aan bekende grote musicals vol dans en show, geeft Iwan Oorburg (afgestudeerd aan theatervakopleiding Fontys Academie voor Muziek- en Musicaltheater) juist de voorkeur aan nieuwe, vaak kleinschaligere producties. De afgelopen maanden voelde hij zich dan ook helemaal thuis bij [Werktitel] – De Nieuwe Lichting, een samenwerking van MusicalMakers en De Nieuwe Lichting van Stichting Nanoek, gecreëerd en uitgevoerd door een groep jonge musicalartiesten.
Iwan: “[Werktitel] – De Nieuwe Lichting was – na mijn stages bij Hij Gelooft in Mij en ZODIAC de musical – de eerste ‘echte’ productie waar ik aan meewerkte. Een kort maakproces en we hebben maar drie weken gespeeld, maar creatief gezien is dit denk ik het leukste dat ik tot nu toe heb gedaan. We konden als artiesten echt onze mening laten horen en werden serieus genomen. Dat is in deze wereld lang niet altijd het geval, vooral niet bij de grote commerciële producties.” Projecten als dit, waarbij vernieuwing centraal staat, hoopt hij dan ook zeker vaker te mogen doen: “Nieuwe stukken maken of opnieuw naar materiaal kijken en hier samen met een groep aan werken; dat is wat ik het liefst zou willen doen.”
Maatschappelijk doel
Behalve originaliteit en vernieuwing is het voor Iwan bovendien belangrijk dat een productie een maatschappelijk doel heeft. “Ik hou het meest van stukken waarin een poging wordt gedaan om een bepaalde verandering teweeg te brengen. Bijvoorbeeld door een andere kijk te geven op dingen die vanzelfsprekend lijken of door compleet nieuwe verhalen te vertellen die eerder geen aandacht kregen. Ik hoop dat er veel meer producties komen die dit doen.” Als productiehuis dergelijke nieuwe stukken op het toneel brengen, kan echter niet zonder steun van buitenaf. Subsidie is hierbij het sleutelwoord. Iwan: “Dat zie je nu bijvoorbeeld bij MusicalMakers. Zij bewijzen dat er met genoeg financiële hulp zoveel mooie, vernieuwende dingen projecten kunnen ontstaan en dat je door met elkaar te praten ruimte creëert voor ontwikkeling. Dit soort initiatieven bieden hoop voor de toekomst.”
Hoe zijn eigen toekomst als musicalartiest eruit zal zien, weet hij op dit moment nog niet precies. “Nu [Werktitel] – De Nieuwe Lichting is afgelopen, heb ik een paar audities lopen en wat lijntjes uitstaan, dus ik ben heel benieuwd wat daaruit komt. En voor nu vind ik het stiekem wel fijn om nog even niets te hebben. Ik ben de afgelopen anderhalf jaar in één keer doorgegaan van stage naar stage en toen meteen begonnen aan [Werktitel] – De Nieuwe Lichting. Dus ik ga komende weken eerst even lekker van mijn vrije tijd genieten!”
(Niet) in het plaatje passen
Meteen na het afronden van je studie aan de slag gaan in het musicalwerkveld is echter lang niet voor iedereen vanzelfsprekend. Of zoals Maxime Karsten (afgestudeerd aan theatervakopleiding Fontys Academie voor Muziek- en Musicaltheater) het treffend omschrijft: “Als je bent afgestudeerd, denk je heel even ‘I fucking made it’, om je vervolgens al snel te realiseren dat je alleen nog maar je opleiding hebt gehaald.” Vervolgens bepaalt het musicalaanbod van dat seizoen of er een plekje voor je is, en hoeveel audities er nodig zijn voor je dit gevonden hebt. Maxime: “Op dit moment zijn er helaas veel producties waarbij ik niet in het plaatje pas. Dat is lastig, maar je moet jezelf continu blijven voorhouden dat er een verschil is tussen ‘zij willen mij niet’ en ‘ik pas niet bij hen’.”
Grote namen
Waar haar eerste seizoen als afgestudeerd musicalartiest misschien een ietwat moeilijke start kent, ondervond Maxime vorig jaar bij het vinden van een stageplek juist helemaal geen problemen. De eerste auditie-uitslag die ze terugkreeg, was meteen een ‘ja’, en ook nog eens een hoofdrol: Dorothy in de familiemusical De Tovenaar van Oz van Theater Terra. Maxime: “Het was heel fijn om al zo snel zo’n mooie stageplek te hebben, maar ik miste daardoor wel de kans om tijdens audities mijn gezicht te laten zien bij grote productiehuizen. Dan groeit op een gegeven moment toch de angst dat mensen niet weten wie je bent. Vooral omdat naamsbekendheid in de Nederlandse musicalwereld helaas nog steeds heel belangrijk is.
Het publiek komt kijken naar de grote namen en hier wordt heel erg mee geadverteerd. Dit is jammer, want er wordt op deze manier enorm veel talent over het hoofd gezien. Ook voelt het hierdoor nóg meer alsof je carrière meteen in een stijgende lijn moet gaan en je anders wordt vergeten, terwijl dat helemaal niet zo is.”
Niet voldoen aan stereotype
Hoewel ze op dit moment vooral bezig is met het vinden van werk, sluimert er bij Maxime altijd tegelijkertijd een tweede doel onder de oppervlakte: “Ik zou uiteindelijk graag willen bijdragen aan de representatie van mensen die voller zijn of op een andere manier niet voldoen aan het idee van een stereotype musicalartiest. Want dit stereotype bestaat eigenlijk helemaal niet. Het is door onze maatschappij gecreëerd. Op het toneel zou je een weerspiegeling van de werkelijkheid moeten zien, en in het echte leven heeft ook niet iedereen maatje 36. Ik hoop daarom dat productiehuizen uiteindelijk ook op dit gebied diverser gaan casten, want diversiteit gaat veel verder dan huidskleur alleen.”
Auteur: Rosalie Overing